Kompozytorzy VI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej NOWA MUZYKA 2018

(ur. 1979) jest jednym z najważniejszych serbskich kompozytorów młodego pokolenia. Studiował u Isidory Žebeljan, a jego dzieła wykonywane były w salach koncertowych Holandii (Gaudeamus Music Week), Belgii, Niemiec, Austrii oraz w krajach bałkańskich. Pracuje jako asystent w Katedrze kompozycji na Wydziale Sztuk Muzycznych Uniwersytetu w Belgradzie i jest jednym z najaktywniejszych kompozytorów muzyki teatralnej i filmowej w regionie, za co otrzymał liczne nagrody. Jego muzyka stylistycznie powiązana jest z ideą wykorzystania elementów muzycznej archaizacji, które wypełnia i wzbogaca klarownymi elementami swojej bogatej wyobraźni. Najważniejsze dzieła: Symfonia nr. 1, Talus (Thalus) na orkiestrę symfoniczną, Levijatan 2011 (Leviathan 2011) na fortepian i orkiestrę.

kompozytorka, ur. 1963 rok w Inowrocławiu. Absolwentka PSM I i II stopnia im. J. Zarębskiego. Ukończyła studia na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (klasa prof. F. Woźniaka). Laureatka dwóch Wyróżnień na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. T Bairda organizowanym przez ZKP w Warszawie (1989, 1992). Finalistka The London Prize (2000). Laureatka II Nagrody Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego w Rumi (2002) oraz II Nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Psalmodycznym w Katowicach (2oo5).Jej utwory wykonywano w : Rosji, Francji, Niemczech, USA, Czechach, Austrii, Szwajcarii, na Łotwie, Litwie, Ukrainie.Twórczość obejmuje kompozycje kameralne, chóralne, orkiestrowe i dziecięce.

kompozytor, pedagog i organizator życia muzycznego. Wykładowca Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Urodził się 23 lipca 1949 roku w Jeleniej Górze. W latach 1969-74 studiował kompozycję u Piotra Perkowskiego i Romualda Twardowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczy Fryderyka Chopina). W latach 1980-81 jako stypendysta rządu francuskiego odbył studia uzupełniające u Oliviera Messiaena w Paryżu.
Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na konkursach kompozytorskich, m.in. w 1973 otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim twórczości pedagogicznej we Wrocławiu za "Koncert fortepianowy dla młodzieży nr 1" (1973), w 1975 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim IX Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku za "Concertino per pianoforte e orchestra" (1975), w 1976 – I nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za "Gradito per orchestra" (1976), w 1980 – wyróżnienie na XIX Concorso Internazionale di Composizione "Premio CittÁ di Trieste" za "Concerto pesante per tuba e orchestra" (1978), w tym samym roku – Nagrodę miasta Darmstadt na konkursie Chopin-Gesellschaft za "Symphonie concertante per pianoforte e orchestra" (1979), dwukrotnie I nagrodę na Konkursie Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich: w 1982 – za utwór "Intrada, elegia i postludium" na organy (1982) oraz w 1985 – za "Pieśni Orfeusza" na kontratenor, flet, obój i harfa (1985), w 1986 – Nagrodę im. Valentino Bucchiego w Rzymie za 5 utworów na fortepian dla dzieci "Leśne wędrówki" (1985), w 1992 – III nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego za "Muzykę z Zawratu" na kontrabas i fortepian (1991), w 1997 – I nagrodę na tym samym konkursie za "Hombark – Concerto per violino e archi" (1995) oraz Nagrodę miasta Gdańska na konkursie kompozytorskim zorganizowanym z okazji 1000-lecia Gdańska za poemat symfoniczny na chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną "Hymnus Gedanensis" (1986-97). Ponadto został uhonorowany wieloma państwowymi odznaczeniami, m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2004) oraz Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009). (źródło: culture.pl)

Rodowita torunianka. Ukończyła Szkołę Muzyczną I i II stopnia w Toruniu oraz Akademię Muzyczną w Bydgoszczy (klasa kompozycji prof. Franciszka Woźniaka). Przez pięć lat studiowała naukę gry na carillonie w Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz w Królewskiej Szkole Carillonowej w Mechelen w Belgii. Pisze kompozycje solowe, kameralne, orkiestrowe i chóralne które wykonywane są w wielu miastach regionu, Polski i Europy, m. in. w Kłajpedzie, na Gotlandii, w Szwajcarii, na Węgrzech, Ukrainie, Holandii, Belgii, a także w Brazylii i Stanach Zjednoczonych. Większość rękopisów jej kompozycji znajduje się w Zbiorach Muzycznych Biblioteki Głównej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Najważniejszymi utworami w jej dotychczasowej twórczości wydają się być kompozycje wokalno-instrumentalne, z tekstami często związanymi z kulturą i historią Torunia. Podczas ich prawykonań występuje również w roli dyrygenta. W Kantacie Inkorporacyjnej na cześć hołdu toruńskiego 1454 oprócz chóru i orkiestry wykorzystała dźwięk średniowiecznego dzwonu Tuba Dei. Kantata inkorporacyjna była powtórzona w nowej wersji 24 czerwca 2005, podczas odsłaniania po renowacji tarczy toruńskiego zegara flisaczego pod Katedrą Świętych Janów. Jej fascynacja niezwykłym Tuba Dei doprowadziła do wykonania na wieży kościoła Św. Katarzyny w Gdańsku pierwszego utworu na carillon, Miniatury flisaczej, nawiązującej do łączącej Toruń z Gdańskiem Wisły. Obecnie jest kieronikiem artystycznym Festiwalu „Tour de Carillon”, którego pierwsza edycja odbyła się latem 2007 w województwie kujawsko-pomorskim. Występuje na Festiwalu jako carillonistka, promując kulturę wysoką wśród wielotysięcznej rzeszy słuchaczy w różnych regionach Polski. Wcześniej, przez kilkanaście lat czyniła to jako aktywny krytyk i publicysta muzyczny. W Zespole Szkół Muzycznych w Toruniu prowadzi zajęcia teoretyczne oraz unikatowe zajęcia z kompozycji. Organizuje koncerty kompozytorskie „Szkolna partytura”, w których prezentowane są utwory uczniów, absolwentów oraz pedagogów Szkoły. Jest pomysłodawczynią odbywającej się coroczne w Toruniu „Pięciolinii dla Papieża”, koncertu kompozytorskiego twórców Pomorza i Kujaw. Jest inicjatorem i dyrektorem ogłoszonego przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Ogólnopolskiego Konkursu Kompozytorskiego „Fides et Ratio” oraz Ogólnopolskiego Konkursu Kompozytorskiego im. Piotra Perkowskiego dla młodzieży w toruńskiej szkole muzycznej. Jej działalność została wielokrotnie wyróżniona prestiżowymi nagrodami Marszałka Województwa i Prezydenta Miasta Torunia. Jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich oraz Polskiego Stowarzyszenia Carillonowego. Z jej inicjatywy w 2012 reaktywowane zostało Pomorskie Towarzystwo Muzyczne, którego została prezesem. W 2013 rozpoczęła organizować cykl „Koncertów Towarzyskich”, którego głównym celem jest kształtowanie muzycznej tożsamości melomanów i muzyków regionu w oparciu o związek z regionem, tradycją i twórczością współczesną. Zainicjowała w tym samym roku i kieruje warsztatami instrumentalnymi pn. „Muzyczne Wakacje z Pasją”, które organizowane są w Bachotku. Znaczącą rolę w jej działalności, głównie w okresie bezpośrednio po studiach odgrywała muzyka teatralna. W latach 1992-1995 pełniła funkcję kierownika muzycznego Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu, którego dyrektorem była wówczas Krystyna Meissner. Współpracowała również z Teatrem Polskim w Bydgoszczy oraz z Bajem Pomorskim. Napisała muzykę do kilku przedstawień teatralnych. W 1998 roku była jurorem podczas kolejnych Toruńskich Spotkań Teatrów Lalek. Obecnie współpracuje z Teatrem „Zaczarowany Świat”, pisząc muzykę do spektakli. W 2001 roku za aktywność twórczą otrzymała Odznakę Zasłużonego Działacza Kultury. Jest trzykrotną stypendystką Prezydenta Miasta Torunia oraz laureatką Nagrody Prezydenta na działalność pedagogiczną. W 2006 r. otrzymałam Stypendium - Nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego za wybitne osiągnięcia w prowadzeniu działalności społecznie użytecznej, służącej wszechstronnemu rozwoju Województwa Kujawsko – Pomorskiego. Na początku 2009 roku Prezydent naszego miasta wręczył jej Honorowy Medal Thorunium za zasługi w dziedzinie kultury. W 2013 roku obchodziła jubileusz 25-lecia pracy artystycznej. Podczas uroczystego koncertu w Dworze Artusa Prezydent Torunia wręczył jej statuetkę Szklanego Anioła.

kompozytor, ur. w 1980 r. w Szczecinie.
W 2005 ukończył z wyróżnieniem studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie prof. M. Jasińskiego i prof. Z. Bargielskiego. W 2017 uzyskał stopień doktora w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Ponadto studiował kompozycję pod kierunkiem prof. A. Talmelli i M. Ferrari we Włoszech, a także brał udział w wielu ogólnopolskich i międzynarodowych warsztatach kompozytorskich pod kierunkiem czołowych europejskich twórców (m.in. Anders Hillborg, Luca Francesconi, David Dramm, Hugues Doufort, Marco Stroppa, Ivan Fedele, Horaţiu Rădulescu, David Dramm, Fabián Panisello).
Dziś utwory Michała Dobrzyńskiego cieszą się niezwykłym uznaniem – zarówno krytyków, jak i publiczności, znajdują się w repertuarze najwybitniejszych solistów i dyrygentów (jak m.in. Bartłomiej Nizioł, Mariusz Patyra, Edward Zienkowski, Maciej Frąckiewicz, Urszula Kryger, Jan Jakub Monowid, Anna Radziejewska, Jerzy Salwarowski, Przemysław Fiugajski, José Maria Florêncio, Marek Moś) oraz renomowanych zespołów w Polsce (Orkiestra Amadeus, AUKSO, Kwadrofonik, Warszawska Opera Kameralna, polskie filharmonie) i za granicą (USA, Niemcy, Austria, Szwecja, Włochy, Czechy, Chiny).
Należy do grona twórców młodego pokolenia wyłonionych przez K. Pendereckiego i H.M. Góreckiego do programu „Młodzi kompozytorzy w hołdzie Fryderykowi Chopinowi” (2007–2010). Jest laureatem konkursów kompozytorskich i wielokrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W 2012 ukazała się monograficzna płyta kompozytora „Expression”(DUX 0752). CD „Młodzi kompozytorzy w hołdzie Fryderykowi Chopinowi”, na której znalazło się „Trio florenckie” Dobrzyńskiego,  została nominowana do Fryderyków 2009 w kategorii „muzyka współczesna – album roku”. W 2014 ukazała się płyta „Tribute to Carl Loewe”, na której znalazły się „Trzy Pieśni do słów Rilkego” Michała Dobrzyńskiego (wyk. Urszula Kryger, Baltic Neopolis Orchestra, dyr. Paweł Kotla) oraz ballady C. Loewego w aranżacji Michała Dobrzyńskiego. Płyta otrzymała rekomendację niemieckiej rozgłośni SWR2.
Jego „Operetka” na podstawie dramatu Gombrowicza wystawiana była w Warszawskiej Operze Kameralnej aż kilkanaście razy w ciągu dwóch sezonów, a publiczność wielokrotnie nagradzała dzieło owacjami na stojąco. Spektakl wystawiany był także w Wiedniu w lipcu 2017 i był transmitowany na cały świat przez TV ARTE (Fr, Pl, Eng, Es, De).
Po wystawieniu opery Michała Dobrzyńskiego w Wiedniu ukazała się obszerna recenzja Haralda Laciny, który pisał m.in.: „Muzyka Dobrzyńskiego wyróżnia się poprzez dramatyczne i muzyczne dysharmonie oraz sprzeczności. W tych pozornych przeciwieństwach leży ich siła wyrazu, ponieważ określają one rytm i stawiają wciąż zaskakujące akcenty. Dysharmoniczne melodie emanują najgłębszymi uczuciami i najsilniejszymi emocjami (…) uważam tę produkcję za najlepszą na tegorocznym festiwalu Armel, (…). Była też najbardziej oklaskiwana przez publiczność (…)!”
W grudniu 2017 w Warszawskiej Operze Kameralnej odbyła się światowa prapremiera najnowszej, kolejnej opery Michała Dobrzyńskiego - „Tango” z librettem opr. na podstawie dramatu Sławomira Mrożka w reż. Macieja Wojtyszko, dyr. José Maria Florêncio. Utwór został przyjęty entuzjastycznie przez publiczność, a jeden z najważniejszych portali branżowych teatrdlawas.pl przyznał kompozytorowi zaszczytne „Operowe Olśnienie Roku 2017” w kluczowej kategorii: „najlepsza muzyka”, a ponadto Janowi Jakubowi Monowidowi – odtwórcy głównej roli spektaklu – w kategorii „najlepsza rola”. Liczne recenzje uznanych krytyków (m.in. Jacek Marczyński – Rzeczpospolita, Dorota Szwarcman – blog.polityka.pl, Sylwia Krasnodębska – „Gazeta Polska Codziennie”, i in.) potwierdzają fakt, że opera „Tango” była jedną z najważniejszych premier operowych ubiegłego roku.
Z kolei w marcu 2018 w Wiedniu na zaproszenie prof. Theodora Kanitzera została prawykonana najnowsza kompozycja Dobrzyńskiego przez legendarnego skrzypka – prof. Edwarda Zienkowskiego i pianistkę Natalię Rehling w ramach cyklu koncertowego Internationale Chopin-Gesellschaft in Wien.
Michał Dobrzyński wykłada w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Utwory kompozytora znajdują się w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.

kompozytor; ur. 28 marca 1985, Mikstat. W latach 1999-2002 uczył się gry na fortepianie i trąbce w Szkole Muzycznej I st. im. Fryderyka Chopina w Ostrzeszowie. W latach 2002-2006 uczęszczał do klasy fortepianu i pobierał fakultatywnie naukę kompozycji w Zespole Szkół Muzycznych im. Krzysztofa Komedy-Trzcińskiego w Ostrowie Wielkopolskim. W 2011 ukończył studia w zakresie kompozycji pod kierunkiem Zbigniewa Bargielskiego oraz teorii muzyki (oba dyplomy z wyróżnieniem) w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. W latach 2011-2014 odbył studia doktoranckie w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, uzyskując stopień doktora sztuki w zakresie kompozycji i teorii muzyki. Jest laureatem wielu konkursów, m.in. w 2006 otrzymał I nagrodę za Zostawcie nas na bas (głos męski), skrzypce i fortepian (2006) na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim na pracę inspirowaną twórczością poetycką Tadeusza Różewicza, organizowanym przez Samorząd miasta Gliwice oraz Gliwicki Teatr Muzyczny z okazji 85. rocznicy urodzin poety, w 2007 – wyróżnienie za Cyrkulacje na puzon solo (2007) na V Konkursie Kompozytorskim im. Tadeusza Ochlewskiego, organizowanym przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w Krakowie, w 2008 – wyróżnienie za Lignum Crucis na 8-głosowy chór mieszany a cappella na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim „Legnica Cantat” oraz I nagrodę (ex aequo) na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda w Warszawie za Trzy spojrzenia na muzykę na obój solo (2007), w 2010 – I nagrodę za Monolog na aktora i zespół kameralny (2010) na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Zygmunta Mycielskiego w Warszawie, w 2013 – I miejsce na konkursie na muzyczne logo Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a w 2014 roku – I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim z okazji 40-lecia Instytutu Polskiego w Wiedniu za Anagram na cztery ręce (2014). Ponadto przyznano mu Stypendium im. Jana Pawła II (2007), Nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Muzyki (2007), Stypendium Artystyczne Prezydenta miasta Bydgoszczy (2008), Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2009), Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2010) i Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (2014). Od 2011 wykłada w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy; prowadzi zajęcia z instrumentacji, harmonii praktycznej, czytania partytur i kształcenia słuchu. Sprawuje również opiekę nad Studenckim Kołem Artystyczno-Naukowym, działającym przy Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku. Łukasz Godyla należy do Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich, w ramach którego w latach 2010-2012 był członkiem Zarządu.

kompozytor; ur. 11 kwietnia 1980, Tomaszów Lubelski. Ukończył z wyróżnieniem Wydział kompozycji, Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, w klasie kompozycji prof. Marka Jasińskiego i prof. Zbigniewa Bargielskiego oraz w zakresie teorii muzyki (2006). W marcu 2011 roku ukończył Studia Doktoranckie na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Na macierzystej uczelni pracuje na stanowisku asystenta przy Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku oraz w Państwowym Zespole Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy. Jego kompozycje były wykonywane w wielu miastach Polski i za granicą (we Włoszech, Niemczech, Francji, Słowacji, Ukrainie, Białorusi, w Stanach Zjednoczonych), znalazły się również w programach prestiżowych festiwali muzycznych (m.in. Warszawska Jesień, Międzynarodowe Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich, Sacrum Non Profanum w Trzęsaczu, Dialogi w Mińsku, Muzyczne Premiery Sezonu 2006 w Kijowie). W 2005 roku zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim, zorganizowanym z okazji jubileuszu 30-lecia Akademii Muzycznej w Bydgoszczy oraz nagrodę Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Kwartet smyczkowy, który rok później wykonany został podczas Warszawskiej Jesieni przez Kwartet Camerata. W roku 2005 był stypendystą programu Socrates/Erasmus w Bańskiej Bystrzycy w Akademii Sztuk. W tym samym roku, jego muzyka została nagrana dla potrzeb filmu Katariny Misikovej – Le parkour. W 2007 roku, w wyniku konkursu, został objęty czteroletnim programem opieki nad młodymi kompozytorami przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. W latach 2009/2010 brał udział w międzynarodowym projekcie FABREC współpracując teatrem Sorano w Toulouse (Francja) pisząc muzykę do spektaklu de Gracia Morales. Współpracuje z Filharmonią Pomorską pisząc muzykę do audycji pt. „Bajkoranki”, które kierowane są do najmłodszych melomanów. Marcin Gumiela wielokrotnie był organizatorem oraz współorganizatorem koncertów muzyki współczesnej oraz większych wydarzeń kulturalnych m.in. Festiwalu Muzyki Współczesnej „Nowa Muzyka” w Bydgoszczy. Muzykę Marcina Gumieli, w repertuarze posiadają takie orkiestry i chóry jak: Chór i Orkiestra Filharmonii Śląskiej, Chór i Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej, Kameralna Orkiestra Śląska, Chór kameralny Akademii Muzycznej w Katowicach, Chór Akolada oraz polskie i zagraniczne zespoły kameralne. W lipcu 2008 ukazała się pierwsza płyta „Młodzi kompozytorzy w hołdzie Fryderykowi Chopinowi”, wydana przez DUX, na której znalazło się jego Le impressioni Fiorentini na wiolonczelę i fortepian. Płyta otrzymała nominację do nagrody Fryderyk 2009 w kategorii muzyka współczesna. Jego monograficzna płyta „Sacred Works” (Muzyka Sakralna) wydana przez Dux ukazała się w marcu 2011 roku, nagrana i zinterpretowana przez Marcina Nałecz-Niesiołowskiego, Chór i Orkiestrę Opery Filharmonii Podlaskiej.
Utwory Marcina Gumieli cechuje głęboka emocjonalność, często o religijnym charakterze. Muzyka balansuje pomiędzy tonem intymnego, żarliwego wyznania, a atmosferą podniosłej nabożności.
Nierzadko wchodzi w wymiar monumentalny, sięgając bardziej ekspresyjnych, niemal ekstatycznych rejonów muzycznej ekspresji. Utwory Marcina Gumieli można też odczytywać w sferze symbolicznej, niemal jak teksty religijnych mistyków. Nierzadko w proporcjach liczbowych swych kompozycji koduje istotne dla siebie aspekty wiary. (źródło: www.gumiela.pl)

kompozytor, pedagog i organizator życia muzycznego. Wykładowca Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy; ur. 14 października 1977 roku w Łęczycy. Edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Kutnie, do której uczęszczał w latach 1989-1997. W latach 1997-2002 studiował teorię muzyki na Wydziale Teorii Muzyki i Kompozycji w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 2002 kontynuował studia na tym samym wydziale w klasie kompozycji prof. Marka Jasińskiego, które ukończył w 2005 r. W 2010 roku obronił w Akademii Muzycznej w Krakowie pracę doktorską w zakresie kompozycji zatytułowaną " Utwór symfoniczny pt. 'Rozbłyski' jako przykład zastosowania CAC w moim języku kompozytorskim." W 1992 i 1993 brał udział w Warsztatach Muzyki Jazzowej w Puławach organizowanych przez Polskie Stowarzyszenie Jazzowe. W 2007 uczestniczył w warsztatach „Identity of Sound” prowadzonych przez znanego serbskiego kompozytora Miroslava 'Mišę' Savića, w ramach Festiwalu BELEF’07 w Belgradzie, którego efektem była wspólna kompozycja elektroniczna 'Harmonia Mundi'. Odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2016). W 2010 roku Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej rekomendowało utwór „Rozbłyski” do wykonania podczas Światowych dni Muzyki „Zagrzeb 2011”. Laureat konkursu Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich (2007). Laureat II nagrody na V Międzyuczelnianym Konkursie na Fugę organizowanym przez Akademię Muzyczną w Bydgoszczy (2000) oraz stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2001). Od 2003 r zatrudniony w Instytucie Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, a także w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st.im. Karola Kurpińskiego w Kutnie. W latach 2004-2008 był członkiem Koła Młodych ZKP. Od 2008 roku był członkiem kandydatem, a od 2016 roku jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich. Od maja 2011 roku pełni funkcję prezesa Kujawsko-Pomorskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich. Organizator i jeden z pomysłodawców Festiwalu Muzyki Współczesnej NOWA MUZYKA, odbywającego się od 2013 roku w Bydgoszczy. Jego utwory wykonywały zespoły tj. Orkiestra Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej, Polska Filharmonia Kameralna Sopot, Bydgoska Orkiestra Kameralna, Accordion Chamber Orchestra, Akademski kamerni hor „Liceum” z Kragujevca (Serbia), Kwartet OPIUM, Nova Quartet, Barock Quartet, Triumphal Brass Quintet; dyrygenci: Kacper Chabrowski, Waldemar Groń, Marek Głowacki, Miloje Nikolić, Wojciech Rodek, Marcin Tarnawski, Rodrigo Tomillo, Monika Wolińska; soliści: Jarosław Ciechacki, Jadranka Jovanović, Leszek Lorent, Stanisław Miłek, Witold Kawalec, Julia Samojło, Tomasz Strahl, Bartłomiej Sutt, Piotr Sutt, Jelena Tomašević, Bartłomiej Wezner. Jego muzyka wykonywana była wielokrotnie w kraju (festiwale NOWA MUZYKA, koncert Koła Młodych ZKP podczas festiwalu „Warszawska Jesień” 2007, koncerty organizowane przez Kujawsko-Pomorski Oddział ZKP), a także za granicą (festiwal BELEF'07 w Belgradzie, Veliki Školski Čas 2010 w Kragujevcu, Międzynarodowy Konkurs Perkusyjny pod patronatem UNESCO i Percussive Arts Society USA w Montesilvano we Włoszech). W ostatnim czasie skupia się na zagadnieniach związanych z wykorzystaniem komputerowo wspomaganej kompozycji (CAC) w procesie twórczym. Działa także jako tłumacz wolnego oprogramowania. Spolszczył programy tj. GNU Solfege, MuseScore i Frescobaldi. (źródło: www.piotrkomorowski.info)

kompozytor urodzony 28 marca 1973 r. w Inowrocławiu. Ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną w Inowrocławiu w klasie fortepianu i rogu. W 1998 r. otrzymał dyplom bydgoskiej Akademii Muzycznej z kompozycji (w klasie prof. F. Woźniaka, z wyróżnieniem) oraz z teorii muzyki. W 2010 r. uzyskał tytuł doktora sztuki w specjalności kompozycja i teoria muzyki.
Obecnie adiunkt w macierzystej uczelni. Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Sztuki. W 1997 r. otrzymał Nagrodę Prezydenta Inowrocławia. W 2000 r. jego 8-głosowy motet In Te Domine speravi (1996) znalazł się w finale konkursu New London Choir Choral Composition Prize. W 2010 r. otrzymał Nagrodę Rektora AM w Bydgoszczy, a w 2011 r. stypendium artystyczne Prezydenta Inowrocławia. W 2013 r. został laureatem Europejskiego Festiwalu Akademii Muzycznych w Warszawie. Otrzymał także Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególny wkład w rozwój szkolnictwa artystycznego (2013). Autor kilkudziesięciu kompozycji na różne składy wykonawcze. Jego utwory i opracowania były wykonywane w kraju i za granicą, m. in. na wielu festiwalach i konkursach: Festiwal Coral de Turon, Festival Internacional de Musica de Cantabria (Hiszpania), International Sacred Music Choir Competition in Vilnius (Litwa), Festiwal Muzyki Polskiej w Gyor (Węgry), Europe Month in Saudi Arabia 2016, III Spotkania Młodzieży Polskiej i Ukraińskiej we Lwowie (Ukraina), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej Gaude Mater w Częstochowie, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Kamieniu Pomorskim, Musica Moderna w Łodzi, Międzynarodowe Forum Pianistyczne w Sanoku. Jego utwory i opracowania wykonywali i nagrywali m.in. soliści – Ingrida Gapova, Małgorzata Ratajczak, Krzysztof Meisinger, Radosław Sobczak, oraz dyrygenci – Agnieszka Duczmal, Jerzy Salwarowski, Jan Łukaszewski, Włodzimierz Siedlik, Zygmunt Rychert, Mieczysław Nowakowski, Jerzy Kosek, Miroslav Skoryk, Piotr Wajrak. W 2008 r. została wydana pierwsza płyta monograficzna z 11 utworami kompozytora –Strumień myśli /Acte Prealable AP0186/. W 2011 r. ukazał się drugi album – One man, a few shadows /Acte Prealable AP0216/, zawierający kolejne 11 kompozycji, m.in. nagrania Ingridy Gapovej, Krzysztofa Meisingera i Radosława Sobczaka. W tym samym roku na płycie ZKP-u Musica Nova Pomorza i Kujaw wydano kompozycję Echa na skrzypce i fortepian. W r. 2012 ukazała się trzecia monograficzna płyta Prośba o skrzydła, zawierająca 10 kompozycji w wykonaniu Małgorzaty Ratajczak – mezzosopran i kompozytora przy fortepianie.

(ur. 18 marca 1961 w Białymstoku); polska kompozytorka. Od 1992 r. mieszka w Warszawie i w Arnhem (Holandia).
Edukacja muzyczna
W latach 1980-86 studiowała kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. W latach 1986-88 kontynuowała studia kompozytorskie u Louisa Andriessena w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze. Uczestniczyła w kursach kompozytorskich organizowanych przez PTMW oraz w Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt.

Główne działania
Od 1989 r. pracuje jako wolny kompozytor, realizując liczne zamówienia i korzystając ze stypendiów twórczych. Daje również wykłady w różnych instytucjach muzycznych, konserwatoriach i na kursach. W 1990 r. przez rok była guest composer Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD) w Berlinie. W 1998 r. została zaproszona jako gościnny wykładowca na trzy uniwersytety w Los Angeles. W latach 1999/2000 pełniła funkcję composer-in-residence przy Het Gelders Orkest w Holandii. W listopadzie 2000 r. Radio Niemieckie w Kolonii zorganizowało jej koncert monograficzny (wydany na CD “Arcs & Circles”). W 2004 r. była wykładowcą podczas festiwalu Other Minds 10 w San Francisco.

Brała udział w pracach jury podczas Münchener Biennale w 1995 r., Gaudeamus Music Week 2002 w Amsterdamie oraz IX Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Kazimierza Serockiego w Warszawie w 2004 r. Została również zaproszona do jury VI edycji International New Chamber Opera Competition “Orpheus-Luciano Berio 2003-04” w Spoleto.

Nagrody
W 1985 r. otrzymała II nagrodę na Europejskim Konkursie Młodych Kompozytorów w Holandii za utwór Ad unum, a w 1987 r. Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego (II klasy). Tego samego roku zdobyła II nagrodę na Konkursie Koła Młodych zkp za Ride. Jest także laureatką nagród konkursów kompozytorskich organizowanych przez Oddział Warszawski zkp - za Quinto (I nagroda, 1986), Breathe (I nagroda, 1987), Cannon (III nagroda, 1988) oraz aaa Tre (II nagroda, 1989).

W 2003 r. uzyskała pierwszą lokatę na 50. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO za Koncert na trąbkę i orkiestrę, oraz Medal Mozartowski Międzynarodowej Rady Muzycznej przy UNESCO. (źródło: www.hannakulenty.com)

Urodzony 4 maja 1977 roku w Zduńskiej Woli. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w tym mieście, w klasie akordeonu Henryka Arendta. W roku 2003 ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie kompozycji prof. Franciszka Woźniaka. Brał udział w konkursach kompozytorskich w kraju i za granicą. Jest laureatem drugiej nagrody Międzyuczelnianego Konkursu na Fugę w roku 2001 oraz laureatem trzeciej nagrody na Międzynarodowym Konkursie Młodych Kompozytorów MUSICA SACRA – Częstochowa 2002. W 2005 roku otrzymał wyróżnienie na XV BIENNALE SZTUKI DLA DZIECKA - Kulturowe konteksty baśni - Poznań. Zainteresowania twórcze kieruje w stronę muzyki instrumentalnej, tworzonej zarówno za pomocą tradycyjnych środków, jak i nowoczesnych. Ostatnio z powodzeniem tworzy muzykę dla dzieci. Aktywny działacz Oddziału ZKP województwa kujawsko-pomorskiego, współtwórca Festiwalu Nowa Muzyka.

(1909-2003) jest najoryginalniejszą serbską kompozytorką XX wieku i jedną z największych serbskich artystów w ogóle. Studiowała muzykę w Pradze w latach 30-tych zeszłego wieku – kompozycję u Józefa Suka i Alojza Haby, a dyrygowanie u Nikolaja Malka. Jej dzieła z czasów studiów, które charakteryzuje atonalność i atematyzm, były wykonywane przed Drugą Wojną Światową z wielkim sukcesem na festiwalach muzyki współczesnej w Europie (Amsterdam, Strasburg), a a sama kompozytorka występowała jako dyrygent. Po powrocie do Belgradu w połowie lat 50-tych, Ljubica Marić poświęciła się badaniom nad zastosowaniem elementów muzycznej archaizacji, co stało się charakterystycznym rysem jej muzyki. Podstawowym melodyczno-harmonicznym źródłem swej muzyki uczyniła średniowieczną religijną muzykę Bizancjum. Ljubica Marić jest pierwszym kompozytorem w historii muzyki, który skale modalne cerkiewnej muzyki bizantyjskiej (ze zbioru Octoëchos) wykorzystał jako całkowitą melodyczną i harmoniczną strukturę swoich nieliturgicznych i nieprogramowych dzieł, pisanych w idiomie ekspresjonistycznym. Podziw dla jej muzyki wyrażali m.in. Szostakowicz, Lutosławski i Jolivet. Jej utwory są regularnie wykonywane w salach koncertowych Europy, nagrywane na płyty przez renomowane wytwórnie płytowe (Chandos Records), a dzieła wszystkie kompozytorki ma w swoim katalogu wydawnictwo Furore Verlag z Kassel. Najważniejsze kompozycje: kantata Pesme prostora (Songs of Space), cykl utwór orkiestrowych Muzika Oktoiha (Music of Octoëchos, do którego należy i słynny Vizantijski koncert (Byzantine Concerto) na fortepian i orkiestę), Asimptota (Asymptote) na skrzypce i smyczki.

(1929-2010) jest jednym z najoryginalniejszych kompozytorów serbskich. Po skończeniu studiów kompozytorskich w Belgradzie, doskonalił swe umiejętności w Paryżu u Dariusa Milhauda i Oliviera Messiaena. Wyjątkowo odważny i bezkompromisowy artysta, Radić w swojej wczesnej fazie twórczej (w latach 50-tych) stworzył jedne z największych osiągnięć nowej muzyki serbskiej. Jest jednym z pierwszych twórców polistylistyki – w jego muzyce dokonuje się unikatowa, natchniona i ciekawa integracja elementów muzycznego folkloru i muzyki popularnej (nie tylko jazzu), z wykorzystaniem elementów neoklasycyzmu, neoromantyzmu, neoimpresjonizmu, a nawet awangardowych technik polskiej szkoły kompozytorskiej. Jeszcze w latach 50-tych eksperymentował z repetytywnością, jako swego rodzaju zapowiedzią muzycznego minimalizmu. Komponował także muzykę do wielkich hollywoodzkich spektakli z lat 60-tych: "Długie łodzie wikingów" (Long boats, 1963), "Czyngis-chan" (Ghengis Khan, 1965), jak i do filmu Andrzeja Wajdy "Powiatowa Lady Makbet" (1962). Był profesorem kompozycji na Akademii Sztuki w Nowym Sadzie. Najważniejsze kompozycje: tryptyk wokalno-instrumentalny "Opsednuta vedrina" (The Besieged Gaiety), kantata "Ćele kula" (The Scull-Tower), balet "Balada o mesecu lutalici" (The Ballad of the Moon The Vagabond), Oratorio profano.

kompozytor i pedagog, urodził się 30 stycznia 1937 roku w Wilnie. Ukończył biologię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1959) i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, którą studiował u Tadeusza Szeligowskiego i Floriana Dąbrowskiego (dyplom 1967). Pracował jako wykładowca i konsultant w różnych placówkach oświatowych i kulturalnych, w tym w Państwowym Liceum Muzycznym w Bydgoszczy, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy i w Słupsku, później w Instytucie Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Jego twórczość kompozytorska obejmuje utwory instrumentalne o różnej obsadzie oraz wokalne, z których wiele było wykonywanych na koncertach i festiwalach krajowych. Dużą część dorobku kompozytora stanowią utwory na chór a cappella niejednokrotnie wykonywane przez różne zespoły w kraju i za granicą. Jest laureatem konkursów kompozytorskich, w tym Konkursu Młodych Kompozytorów ZKP (1968 – jedno z czterech równorzędnych wyróżnień), konkursów kompozytorskich na instrumenty dęte w Szczecinku (1977 i 1979 – II nagrody), Konkursu Kompozytorskiego z okazji 700-lecia Sopotu (1983 – II nagroda), Konkursu Kompozytorskiego im. Juliusza Rogera w Katowicach (1995 – wyróżnienie), Konkursu Kompozytorskiego w Rumii (2003 – I wyróżnienie). Jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich; za swoją wieloletnią działalność artystyczną został uhonorowany odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1979), Złotym Krzyżem Zasługi (1987) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002).

(ur. 1983) jest jednym z najbardziej wyróżniających się kompozytorów serbskich młodszego pokolenia, a jego muzykę cechuje specyficzny wyraz "non-espressivo", stosowany w służbie natchnionej muzycznej kolorystyki. Ta stylistyczna procedura wyróżnia jego twórczość wewnątrz całościowego obrazu współczesnej muzyki serbskiej i przybliża go do wschodnioeuropejskich „mistycznych minimalistów”, od których różni się bardziej zredukowanym komponentem melodycznym. Szczególnie wyróżnił się jako kompozytor muzyki na akordeon, który wykorzystuje w sposób wyłącznie kolorystyczny. Studiował u Isidory Žebeljan, a jego utwory wykonywane są w salach koncertowych Serbii i Europy. Pracuje jako wykładowca teorii muzyki na Wydziale Filologiczno-Artystycznym Uniwersytetu w Kragujevcu. Najważniejsze dzieła: "Zeleno sunce Janusa" (The Green Sun of Ianus) na orkiestrę symfoniczną, "Trinaestozvezdani cvet Kasiopeje" (The Casyopeia's Flower of thirteen Stars) na trzy akordeony.

jest najbardziej znaczącym i najczęściej wykonywanym na świecie kompozytorem serbskim w całej historii serbskiej muzyki. Międzynarodowa krytyka muzyczna uważa ją za jedną z najoryginalniejszych kompozytorek współczesności. Uwagę światowej publiczności przykuła jej opera "Zora D", która miała swoją premierę w Amsterdamie w 2003 roku, w reżyserii Davida Poutney’a i Nicoli Raab. Od tego czasu nieprzerwanie pisze na zamówienie ważnych instytucji i festiwali muzycznych, tj. Fundacja Filharmonii Berlińskiej, Biennale w Wenecji, Festiwal w Bregencji, Opera w Gelsenkirchen, Accademia Musicale Chigiana Siena, City of London Festival itd. Skomponowała muzykę dla zespołów tj.: Symfonicy Wiedeńscy, The Academy of St. Martin in the Fields, Brodsky Quartet, Holanderski chór kameralny i London Brass. Jej kompozycje wykonywane są regularnie w całej Europie, Izraelu, Dalekim Wschodzie, Ameryce i Australii. Jej muzykę wykonywali także: Orkiestra Symfoniczna z Göteborga, Orkiestra Symfoniczna RAI z Turynu, Orkiestra Filharmonii im. Leoša Janačka, Królewska Filharmonia z Galicji, I Solisti di Venezia, Nowa Filharmonia z Westfalii, Oktet Filharmonii Berlińskiej, Lutosławski Quartet, itd. Spośród dyrygentów: Paul Daniel, David Porcelijn, Claudio Scimone, Christoph Poppen, Pierre-André Valade, Peter Dijkstra, i solisti kao što su Stefan Dohr, Joan Enric Lluna, Alessandro Carbonare, Daniel Rowland, Nino Gvetadze, Oliver Triendl i in. Wyłącznym wydawcą jej muzyki jest Ricordi-Universal z Mediolanu. Płyty z jej muzyką opublikowały wydawnictwa płytowe z Wielkiej Brytanii (Chandos Records, Oboe Classics) i Niemec (CPO). Jest profesorem kompozycji na Wydziale Sztuk Muzycznych Uniwersytetu w Belgradzie. Istota autentyczności jej dojrzałego stylu kompozytorskiego leży w sposobie kształtowania formy, gdzie szczególnie charakterystyczna jest nieoczekiwana i nagła zmiana krótkich motywów w polimotywicznej strukturze, co jest podobne do kreowania formy przypowieści lub filmu – ciąg różnorodnych (muzycznych) wydarzeń, wybrzmiewających i doświadczanych jako jedna całość. Isidora Žebeljan posiada niezwykły dar kształtowania specyficznych, wyrazistych melodii i niezwykłych struktur rytmicznych, których autentyczność pochodzi niekiedy z archaiczności muzyki ludowej i często umieszczona jest w modalnym kontekście harmonicznym. Najważniejsze dzieła: opery Zora D, Maratonci (The Marathon), Simon izabranik (Simon the Chosen), Dve glave i devojka (Two Heads and a Girl), Nahod Simon (Simon the Foundling), Konji Sv. Marka (The Horses of Saint Mark) na orkiestrę symfoniczną, Rukoveti na sopran i orkiestrę, utwory koncertowe na skrzypce, klarnet, waltornię i obój. (Autor: dr Borislav Čičovački)